De sleutel is veiligheid naar echte transformatie

Laatste schooldag voor de grote vakantie
Ik ben zeven jaar en ben blijven zitten met een nul voor dictee.
Ik sta met 2 handen tegen het klaslokaal raam gedrukt naar de hal te kijken met feestende, zingende en lachende kinderen te kijken.
Ik geniet in stilte maar voel ook verdriet opkomen. Dan komt mijn juf aanlopen. De deur vliegt open. Haar vinger priemt. Zij trekt mij letterlijk bij het raam weg en zegt: “Ga op je stoel zitten jij mag niet feestvieren want je bent blijven zitten. Je hoort er niet bij”
 

Ik besluit onbewust

Op dat moment trek ik me terug. Helemaal.
Ik besluit: leerkrachten zijn onveilig. Hier mag ik niet genieten. Ik mag er niet zijn. Ik mag niet meedoen. Ik hoor er niet bij.
Een besluit dat ik toen niet bewust nam, maar dat zich stil in mijn lichaam en mijn DNA nestelde.

Diepe transformatie begint van binnen

Jaren later begrijp ik pas wat daar gebeurde.
Die ene zin, dat priemende gebaar, raakten iets veel diepers dan het moment zelf. Het was niet alleen verdriet. Het was een stukje van mezelf dat zich afsloot, en dat jaren gesloten bleef.

Echte transformatie begint niet bij een methode of bij wilskracht.
Ze begint bij het voelen: hier ben ik veilig.
Veilig genoeg om oude besluiten los te laten. Veilig genoeg om de deur naar binnen weer open te zetten.

Innerlijk leiderschap vraagt om veiligheid

In mijn werk met vrouwelijke ondernemers zie ik het keer op keer:
Pas als iemand zich écht veilig voelt – in zichzelf én bij mij – kan er een verschuiving plaatsvinden die blijvend is.
Niet een tijdelijke opluchting.
Niet het zoveelste “proces”.
Maar een terugkeer naar wie je in wezen bent.

Veiligheid is geen zachte bijzaak. Het is het fundament waarop innerlijk leiderschap kan groeien.

Blijvend transformeren naar je oorspronkelijke trilling

Die veiligheid opent de weg naar een diepere laag.
Voorbij verhalen. Voorbij vorm.
Daar waar je oorspronkelijke trilling weer voelbaar wordt, helder, onwrikbaar, levend.

Dat is geen loslaten van een stukje pijn.
Dat is thuiskomen in wie je altijd al was.
Het verhaal beluisteren kijk even op mijn YouTube kanaal: @louterAsthor

En jij?
Wanneer voelde jij je voor het laatst écht veilig om jezelf te zijn?
En wat zou er veranderen als je dat nu weer kon voelen?